از بارسا تا بارسا؛ کابوس رئال ادامه دارد
با شور می نویسم. با قلبی آرام و پر از احساس؛ احساس غرور. پرواز همیشه برای بشر شگفت انگیز و جذاب بوده و هست. حال پرواز بر فراز خاک دشمن، آن هم با بالهای شاه لئو؛ وقتی کاپیتان اینیستا باشد، وقتی ژاوی همچنان بر برج مراقبت تکیه زده... حس عجیبی است و غیر قابل توصیف.
از کلمات خارج اند توصیف تو! پادشاه فوتبال! تا قبل از بازی همه از بی بی سی میگفتند، همه جا صحبت از شانس رئال برای تحقیر این بارسای متزلزل بود. صحبت از آرامش تاکتیکی آنجلوتی و آشفتگی تاکتیکی تاتا، صحبت از برتری بیل بر نیمار پر حاشیه، از اختلاف 7 امتیازی؛ اما دیگر خبری نیست. صدایی نمی آید. دیشب انگار همه چیز تو بودی! تو بدون ادا و اطوار، برنابئو را به سکوت فراخواندی! تو از قبل از تولدت اثبات شده ای! حال آنکه بعضی ها فرضیه هم نیستند! آن بوسه بر پیراهنت بغضم را ترکاند. آن بوسه جلوی چشمان هزاران مادریدی برایمان یک لالیگا می ارزید.
از کلمات خارج اند توصیف تو! پادشاه فوتبال! تا قبل از بازی همه از بی بی سی میگفتند، همه جا صحبت از شانس رئال برای تحقیر این بارسای متزلزل بود. صحبت از آرامش تاکتیکی آنجلوتی و آشفتگی تاکتیکی تاتا، صحبت از برتری بیل بر نیمار پر حاشیه، از اختلاف 7 امتیازی؛ اما دیگر خبری نیست. صدایی نمی آید. دیشب انگار همه چیز تو بودی! تو بدون ادا و اطوار، برنابئو را به سکوت فراخواندی! تو از قبل از تولدت اثبات شده ای! حال آنکه بعضی ها فرضیه هم نیستند! آن بوسه بر پیراهنت بغضم را ترکاند. آن بوسه جلوی چشمان هزاران مادریدی برایمان یک لالیگا می ارزید.
بارسای با شخصیت، دوستت داریم
نکته ای که بیش از برد و هتریک مسی خوشحال کننده بود، شخصیت تیمی فوق العاده و عزم مثال زدنی برای پیروزی بود. حلقه گم شده ای که در شکست های اخیر به خوبی نمود پیدا کرد. در سه شکست اخیر که باعث از دست دادن صدر جدول شد، بارسا نتوانست پس از دریافت گل نظم تیمی اش را به دست آورد. آنقدر بد بود که حتی نمی توانست موقعیتی برای گلزنی مهیا کند. از همان ابتدای بازی مشخص بود که بارسا قرار نیست ببرد. ارسالهای بیهوده از جناحین، عدم تمرکز در اجرای تیکی تاکا، عجله و استرس در چهره بازیکنان نمایان بود. اما در برنابئو علی رغم دوبار عقب افتادن از حریف، ناداوری، جو سنگین تماشاگران و شرایط بحرانی جدول، بارسا به گونه ای بازی کرد که حتی بدبین ترین هوادار هم تا آخرین لحظات به برد امیدوار بود. زمانی که قلب همه آبی اناری ها از استرس به پیروزی نرسیدن آرام و قرار نداشت، آرامش بوسکتس در کنترل توپ به مثابه ی آبی بر آتش بود. بارسا شخصیت فوق العاده تیمی اش را به نمایش گذاشت تا بار دیگر رئال را جلوی چشم هوادارنش نابود کند.
فرافکنی تا کی؟
انگار این سفیدهای مادرید بودند که می ترسیدند! مرد سال 2013 جهان از همان دقیقه 3 به دنبال گرفتن پنالتی بود. گرچه موفق شد اوندیانو را مجاب کند و پس از گل نا صحیحش از شدت شادی به آسمان دوخته شد، اما مسی، او و رفقایش را بار دیگر به زمین دوخت! چه بگویم!؟ در حقیقت گلدوزی کرد! با ظرافت و زیبایی تمام! اگر مدارای همیشگی داوران نبود شاید داور بیشتر از کارت های رنگی استفاده می کرد. اما جالب اینجاست که هنوز هم دم از ناداوری می زنند! رونالدو و راموس در پایان مسابقه نتیجه را از پیش تعیین شده می دانستند! می گویند داوری هیچوقت به نفع آنها نبوده! مانند بچه ای که گله می کند. فرافکنی تا کی؟ ذهن های فراموشکار آنها منطق پذیر نیست. اشتباهات داوری همیشه بوده و هست. برای مادریدی ها پذیرفتن شکست و اقرار به بزرگی بارسا و ستاره هایش سخت و گزنده است. اما این حقیقتی انکار ناپذیر است. گرچه اکنون فاصله دو تیم مثل گذشته زیاد نیست، اما هنوز پایتخت نشینان باید سر تعظیم فرود آوردند. هنوز قیاس مسی با رونالدو مضحک است. حتی قیاس بیل و نیمار هم شبیه جوک است! بیل که با تبلیغات زیاد و انحراف اذهان عمومی به سمت پرونده نیمار سعی داشت از فشار قرار داد سنگینش خارج شود، آنقدر بیهوده از اول تا اخر زمین دوید که گاهی بی کنترل از زمین خارج می شد! گرچه نیمار هم شب موفقی نداشت اما کاملاً مانند ال کلاسیکوی قبلی در نتیجه تاثیرگذار بود. باید دید کمیته داوران در مقابل اظهارات توام با خشم بازیکنان رئال که بی شبهات به "چرا؟" های سرمربی سابقشان هم نبود چگونه برخورد خواهد کرد.
ریشه و اعتبار نمی میرد
هنوز زنده ایم. هنوز مغزی به نام ژاوی، قلبی به نام اینیستا و روحی به بزرگی مسی داریم. ریشه و اعتبار نمی میرد. فلسفه نمی میرد. شاید چنین نسلی دیگر در تاریخ تکرار نشود. اما بحران تغییر نسل لاماسیا را می توان با مدیریت صحیح پشت سر گذاشت. همین بارسای امروز با یکی دو خرید عالی هنوز هم مهار نشدنی است. بارسایی که رایکارد ساخت و گواردیولا به کمال رساند باید بازسازی شود. یک برنامه بلند مدت برای ساختن یک بارسای جدید و قدرتمند. خرید بازیکنان جدید نباید دهن کجی به لاماسیا تلقی شود. ستاره های لاماسیا باید در کنار تیم بزرگ شوند اما عاقلانه نیست که تیم از ستاره های طراز اول خالی شود. خرید های هوشمندانه در کنار مدیریت صحیح می تواند بارسا را به قله فوتبال اروپا بازگرداند.
محکم و مصمم، به سوی سه گانه
از نمایش های نوسانی این فصل تیمم خوشم نمی آید. از اینکه پس از یک بازی تعریف و تمجید باشد که نثار سرمربی و بازیکنان می شود و بازی دیگر تحقیر و ناسزا. لذا به این فکر می کنم که اکنون نه زمان تعریف است نه نیش و کنایه. از مشکلات این تیم همه آگاهند. اکنون تنها زمان حمایت است. تیم در حساس ترین زمان فصل است و برای رسیدن به هر 3 جام شانس دارد. مسیری بسیار سخت پیش روست. در لیگ قهرمانان با گربه سیاهی به نام اتلتیکو و بعد از آن احتمالا رئال و چلسی و بایرن. در لالیگا جدالهای حساس خانگی و خارج از خانه و در کوپا با یک رئال متفاوت و زخم خورده. هر بازی حکم یک فینال دارد و فرصتی برای اشتباه نیست. باید مانند دیشب با اراده پیش رفت و ایمان داشت که بارسا حتی در بدترین شرایط هم می تواند بزرگی کند. محکمم و مصمم، به سوی سه گانه!
دوستان عزیز آدرس سایت تغییر کردhttp://vivafcbarca.rozblog.com
